Մի օր Կարենի պապիկը դդումի սերմերը թաղեց հողի տակ: Անցան օրեր, և դդումները մեծացան, մեծացան ու այնքան երկարեցին, որ բարձրացան ծիրանենու վրա: Ու այստեղից էլ սկսվեց նրանց ամենօրյա վեճը:Ծառն ուզում էր, որ դդումը իր պալարները իջեցնի իր վրայից, սակայն դդումները այնքան էին չաղացել, որ չէին կարողանում, իջնել
Ծառից: Ու Կարենի պապիկը որոշեց օգնել ծառին ազատվել այդ հաստափոր դդումներից:
Նա կտրեց ծառի ճյուղերը և դդումները մեկը մյուսի ետևից ընկան ցած ու բացվեցին նրանց փորիկները:
Հարութ Սարգսյանի բլոգ 